Świetny, ale trochę przytłaczający. Švankmajer oprowadza nas po swoim studio/atelier/galerii, a tam bizzarowy zawrót głowy i San Francisco wrażeń. Nie uświadczycie w filmie ani jednego dialogu, co więcej człowieka. Właściwie niczego żyjącego, ale mnóstwo rzeczy, kiedyś żyły i zostały poddane przez tego demonicznego demiurga pośmiertnym transformacjom. Ilość eksponatów przesyca, tak jak pójście do wielkiej galerii sztuki, ale Jan prowadzi nas nie tylko za rękę, ale też wskazuje jak i gdzie patrzeć, byśmy byli usatysfakcjonowani.