W "Za garść dolarów" mamy już ten lekko senny ale jakże wciągający klimat i rozciąganie scen tak by nie ciąć muzyki- jak dla mnie dwa elementy charakterystyczne dla Leone. Ale pisze ten wątek bo zawsze jak oglądam ten film to szlag mnie trafia z powodu jednej sceny spartolonej tak bardzo, że w innych jego filmach nie uświadczysz takiej nielogicznośći. Mianowicie: Eastwood wybija wszystkich w "małym domu", który przecież nie stoi 20 metrów od głownej hacjendy a mimo to ekipa w niej pijąca głośno i rubasznie słyszy strzały. A przecież, jak dowiadujemy się oglądając ich powrót, mały dom leży hen hen daleko za górami pustyniami. Nieźle się musi nieśc echo na tym pograniczu! Przy okazji w tej samej scenie Marisol (czy jak to tam się pisze) razem z męzem i synkiem dostają wprawdzie pieniądze ale zostają przez Eastwooda ponagleni do ucieczki piechotą, w nocy prościutko w pustynię- delikatnie mówiąc uczieczka przed śmiercią w śmierć a oni ida sobie spacerkiem w tę noc na pustyni jakby się na zakupy do tesco wybrali. A wiemy przecież, że miasteczko w którym toczy się akcja nie leży w hmm szczególnie ludnej okolicy... Ja rozumiem, że Leone nigdy nie kręcił filmów hiperlogicznych w najmniejszym detalu i doskonale realisytycznych no ale prosze państwa!!! W żadnym innym jego filmie nie ma aż tak fatalnej pod tym względem sceny, przez co ta jedna jeszcze bardziej bije po oczach! I za ten straszny kontrast ten film dostanie ode mnie 6. Inaczej byłoby baaaardzo mocne 7! Dobranoc:)