Całkiem niezły western, pod warunkiem że nie oczekuje się skomplikowanej fabuły. To co przyciąga do tego dzieła to raczej widowiskowe strzelaniny, dobra muzyka i niezłe aktorstwo (zwłaszcza Geoffrey Lewis w roli Węża). Nie jest to film wybitny, ale Fulci nigdy jakiś ambitnych dzieł nie miał więc to i tak wypada nieźle...

Cinzia Monreale przepiękna. W sumie, można obejrzeć, a dla tych, którzy lubię piekne kobiety, pozycja obowiązkowa.

Średni spaghetti western od Lucio Fulciego. Najbardziej przeszkadza w nim wątek, ujmijmy to, familijny. Główny bohater, nieustraszony rewolwerowiec, bierze w pewnym momencie pod swoją opiekę malca, którego początkowo miał zabić. Zaczynają się ciepłe kluchy, których nie jest w stanie zniwelować pewna dawka przemocy. Sam...

Tu i ówdzie widać ślady gore typowe dla Fulciego. Intryga jest znakomicie osnuta, aktorstwo znakomite, piosenka niemal wyciska łzy. Włoski rezyser pokazuje prawdziwy świat, gdzie nikt dla nikogo nie ma litości. Zakończenie wydało mi się trochę naciągane, ale ogólnie film bardzo mi się podobał.

Chętnie obejrzę western made in Fulci, zwłaszcza, że obraz ten powstał w najlepszym okresie twórczości Lucjana; pomiędzy "Siedmioma Czarnymi Nutami" (1977), a "Zombie II" (1979).